Ο νόμος 4636/2019 «Περί Διεθνούς Προστασίας και άλλες διατάξεις» δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις αρχές Νοεμβρίου 2019 (Φ.Ε.Κ. 169 Α/1.11.2019).
Με το νέο αυτό νόμο επιχειρείται ο εκσυγχρονισμός του νομοθετικού πλαισίου που αφορά την παροχή διεθνούς προστασίας μέσω της συστηματοποίησης σε ένα ενιαίο νομοθέτημα του συνόλου των διατάξεων που διέπουν την αναγνώριση και το καθεστώς των πολιτών τρίτων χωρών ή των ανιθαγενών, ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, το καθεστώς των προσφύγων ή των ατόμων που δικαιούνται επικουρική προστασία, την υποδοχή των ανωτέρω αιτούντων, τη διαδικασία χορήγησης και ανάκλησης του καθεστώτος διεθνούς προστασίας καθώς και τη διαδικασία παροχής δικαστικής προστασίας.
Μερικά από τα ερωτήματα που τίθενται με αφορμή το παραπάνω νομοθέτημα είναι κατά πόσο τελικά επιτυγχάνεται η μεταρρύθμιση των ελληνικών διαδικασιών που αφορούν το σύστημα υποδοχής και ασύλου καθώς και κατά πόσο παρέχεται πραγματική λύση στο πρόβλημα ενισχύοντας την ασφάλεια δικαίου.
Απάντηση στα κρίσιμα αυτά ερωτήματα επιχειρούν να δώσουν στο βίντεο που ακολουθεί η κα Γεωργία Σπυροπούλου (Δικηγόρος στην Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου), ο κ. Στάθης Πουλαράκης (Δικηγόρος με ειδίκευση σε ζητήματα Ασύλου και Μετανάστευσης) και ο κ. Βασίλης Κερασιώτης (Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω, Διευθυντής του Παραρτήματος της Αμερικανικής ΜΚΟ HIAS στην Ελλάδα).
