Η «εθνική θρησκευτική συνείδηση» δεν υπερισχύει, και δεν μπορεί να διαμορφώσει καταναγκαστικά, την «προσωπική θρησκευτική συνείδηση». Αυτό ισχύει και για μαθητές και για εκπαιδευτικούς.
Δεν υπάρχει νομοθετική ή άλλη πρόβλεψη που να επιτρέπει την «κατάληψη» εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, ούτε όμως, ρητή απαγόρευση της συγκεκριμένης «δραστηριότητας». Η μη νομιμότητα, και το μέτρο της, προκύπτουν, ανά περίπτωση.
Κάποιος γονέας ή κηδεμόνας που επιθυμεί να διαμαρτυρηθεί κατά της απευθείας μεταδόσεως του μαθήματος από την τάξη του παιδιού του έχει μια σειρά επιλογών στη διάθεσή του. Οφείλει να ελέγξει εάν η σχετική νομοθεσία εφαρμόζεται πιστά από τη σχολική μονάδα στην οποία φοιτά το παιδί του. Μπορεί να ασκήσει ατομικά ή μέσω του Συλλόγου Γονέων πίεση στη σχολική μονάδα, προκειμένου να λάβει χώρα πιστή εφαρμογή της σχετικής υπουργικής αποφάσεως. Νομιμοποιείται να αντιταχθεί δυνάμει του άρθρου 21 ΓΚΠΔ. Έχει έννομο συμφέρον να προσβάλει ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας τη σχετική υπουργική απόφαση.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ε.Δ.Δ.Α.) με την απόφαση του Παπαγεωργίου κ.ά. κατά Ελλάδας της 31ης Οκτωβρίου 2019 δεν επεμβαίνει μεν στον τρόπο με τον οποίο διδάσκεται το μάθημα των θρησκευτικών στα ελληνικά σχολεία, επιβάλλει όμως να διαφυλάσσεται ο σεβασμός των θρησκευτικών πεποιθήσεων των μαθητών και των γονέων τους.
Αν σε ενδιαφέρει να ενημερώνεσαι άμεσα για τις νέες δημοσιεύσεις και τις δράσεις του Syntagma Watch, τότε εγγράψου στο newsletter μας!
It’s easy: all we need is your email & your eternal love. But we’ll settle for your email.