Βιδάλης Τάκης

Ο Τάκης Βιδάλης σχολιάζει τη σχέση των ανεξάρτητων αρχών με τον πλειοψηφικό κοινοβουλευτισμό, τη Δικαιοσύνη και το Σύνταγμα.

Ο Τάκης Βιδάλης σχολιάζει την απόφαση ΣτΕ, σύμφωνα με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή της ΠΟΕΔΗΝ κατά των κυρώσεων που επιβλήθηκαν σε υγειονομικό προσωπικό, το οποίο αρνήθηκε να εμβολιαστεί κατά του COVID-19.

Ο Τάκης Βιδάλης εξετάζει την εξαγγελία του Υπουργού Υγείας περί οριστικής απόλυσης των υγειονομικών του ΕΣΥ, που δεν επιθυμούν να εμβολιαστούν.

Ο Τάκης Βιδάλης σχολιάζει την πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό εργαζομένων σε επιχειρήσεις που απασχολούν περισσότερα από 100 άτομα.

Ο Τάκης Βιδάλης εκφράζει τους προβληματισμούς του σχετικά με τις πρόσφατες αποφάσεις 250-252/2021 της επιτροπής αναστολών του ΣτΕ, η οποία απέρριψε σχετικές αιτήσεις εργαζομένων σε νοσηλευτικές μονάδες που αρνούνται να εμβολιαστούν.

Ο Τάκης Βιδάλης σχολιάζει την πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ και τον συσχετισμό της με την πολυσυζητημένη υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού.

Στο 21ο Βίντεο-Μάθημα της ειδικής εκπαιδευτικής ενότητας Δεκάλεπτα Μαθήματα για το Σύνταγμα, ο Τάκης Βιδάλης αναλύει το δικαίωμα στην οικογένεια. Εξηγεί τη νομική έννοια της οικογένειας, τη δυναμική της κοινωνικοποιητικής σχέσης γονέα-παιδιού, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν.

Η εξουσία θέσπισε το μέτρο της απαγόρευσης κάθε συνάθροισης στο τριήμερο του Πολυτεχνείου με νόμο και μάλιστα ύστερα από γνώμη των υγειονομικών υπευθύνων. Ο νόμος αυτός έχει, αναμφίβολα, έρεισμα στο Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ: η γενική απαγόρευση σε όλη την επικράτεια για λόγους δημόσιας ασφάλειας, στους οποίους ανήκει προφανώς και η δημόσια υγεία προβλέπεται ρητά από το άρθρο 11 παρ. 2 Σ. Το ότι ο νόμος ήταν το αποτέλεσμα γνώμης των αρμόδιων υγειονομικών υπευθύνων μπορεί να θεωρηθεί επίσης τεκμήριο για την αναλογικότητα των μέτρων που επιβάλλει. Εκείνο που δεν ξέρουμε, είναι αν ο νόμος σεβάστηκε το όριο του «πυρήνα» του δικαιώματος του συνέρχεσθαι.

Τα μέτρα της Πολιτείας δεν μπορεί να θεωρούνται από ορισμένους «βασιλικότερους του βασιλέως» ανέλεγκτα, ακριβώς επειδή σε μια δημοκρατική κοινωνία οποιοσδήποτε περιορισμός των δικαιωμάτων παραμένει επώδυνος, ακόμη και σε καιρούς πανδημίας.

Σε κάθε μεγάλη απειλή για τη δημόσια υγεία, η βιοηθική δοκιμάζεται. Κυρίως, διότι αυτό που προκύπτει πάντοτε είναι μια κατάσταση σύγκρουσης της προσωπικής μας αυτονομίας με την προστασία των άλλων.