Πολίτες

Διαβάστε την ερμηνεία της έκτης παραγράφου του άρθρου 21 του Συντάγματος από τον Άγγελο Στεργίου.

Διαβάστε την ερμηνεία της δεύτερης παραγράφου του άρθρου 5 του Συντάγματος από τη Βασιλική Χρήστου.

Διαβάστε την ερμηνεία της τρίτης παραγράφου του άρθρου 5 του Συντάγματος από τη Βασιλική Χρήστου.

Διαβάστε την ερμηνεία του άρθρου 18 του Συντάγματος από τον Απόστολο Παπακωνσταντίνου.

Διαβάστε την ερμηνεία του άρθρου 6 του Συντάγματος από την Ιωάννα Αναστασοπούλου.

Διαβάστε την ερμηνεία του άρθρου 48 του Συντάγματος από τον Απόστολο Βλαχογιάννη.

Διαβάστε την ερμηνεία του άρθρου 19 του Συντάγματος από τη Φερενίκη Παναγοπούλου.

Διαβάστε την ερμηνεία του άρθρου 15 του Συντάγματος από τον Κώστα Στρατηλάτη.

Διαβάστε την ερμηνεία του άρθρου 104 του Συντάγματος από τον Απόστολο Παπακωνσταντίνου.

Διαβάστε την ερμηνεία του άρθρου 116 του Συντάγματος από τη Φωτεινή Σαραντοπούλου.

Διαβάστε την ερμηνεία του άρθρου 102 του Συντάγματος από τον Μιχάλη Ν. Πικραμένο.

Διαβάστε την ερμηνεία του άρθρου 101 του Συντάγματος από τον Μιχάλη Ν. Πικραμένο.

Διαβάστε την ερμηνεία του άρθρου 56 του Συντάγματος από τον Γιώργο Σωτηρέλη.

Διαβάστε την ερμηνεία του άρθρου 50 του Συντάγματος από τον Απόστολο Βλαχογιάννη.

Διαβάστε την ερμηνεία του άρθρου 46 του Συντάγματος από τον Απόστολο Βλαχογιάννη.

Διαβάστε την ερμηνεία του άρθρου 43 του Συντάγματος από τον Νικόλαο Σημαντήρα.

Διαβάστε την ερμηνεία του άρθρου 40 του Συντάγματος από τον Απόστολο Βλαχογιάννη.

Διαβάστε την ερμηνεία του άρθρου 38 του Συντάγματος από τον Ξενοφώντα Κοντιάδη.

Διαβάστε την ερμηνεία του άρθρου 37 του Συντάγματος από τον Ξενοφώντα Κοντιάδη.

Διαβάστε την ερμηνεία του άρθρου 32 του Συντάγματος από τον Ξενοφώντα Κοντιάδη.

Διαβάστε την ερμηνεία του άρθρου 30 του Συντάγματος από τον Ξενοφώντα Κοντιάδη.

Διαβάστε την ερμηνεία της δεύτερης παραγράφου του άρθρου 20 του Συντάγματος από τον Ηλία Κουβαρά.

Διαβάστε την ερμηνεία της πρώτης παραγράφου του άρθρου 20 του Συντάγματος από τον Ηλία Κουβαρά.

Διαβάστε την ερμηνεία του άρθρου 16 του Συντάγματος από τον Σπύρο Βλαχόπουλο.

Διαβάστε την ερμηνεία του άρθρου 10 του Συντάγματος από τη Χαρά Καυκά.

Διαβάστε την ερμηνεία του άρθρου 9Α του Συντάγματος από τη Φερενίκη Παναγοπούλου.

Διαβάστε την ερμηνεία του άρθρου 9 του Συντάγματος από τη Φερενίκη Παναγοπούλου.

Διαβάστε την ερμηνεία του άρθρου 24 του Συντάγματος από τη Γεωργία Γιαννακούρου.

Διαβάστε την ερμηνεία του άρθρου 13 του Συντάγματος από τον Αχιλλέα Αιμιλιανίδη.

Διαβάστε την ερμηνεία του άρθρου 8 του Συντάγματος από τον Ηλία Κουβαρά.

Διαβάστε την ερμηνεία του άρθρου 5Α του Συντάγματος από τον Κώστα Στρατηλάτη.

Διαβάστε την ερμηνεία της πρώτης παραγράφου του άρθρου 5 του Συντάγματος από την Αικατερίνη Ηλιάδου.

Διαβάστε την ερμηνεία του άρθρου 3 του Συντάγματος από τον Αχιλλέα Αιμιλιανίδη.

Διαβάστε την ερμηνεία του άρθρου 2 του Συντάγματος από τον Σπύρο Βλαχόπουλο.

Το «κράτος δικαίου» είναι άξιο της ονομασίας του μονάχα εάν οπλίζει θεσμικά τον καθένα και την καθεμιά μας με τη δυνατότητα να στραφούμε σε αρμόδιες Αρχές έτσι ώστε να πετύχουμε να αναγνωριστούν ως τέτοιες οι αυθαίρετες αποφάσεις της διοίκησης και, στο μέτρο του νομίμως δυνατού, να αλλάξουν.

Τα κοινωνικά δικαιώματα υποχρεώνουν το κράτος να διασφαλίζει στους πολίτες ορισμένα κοινωνικά αγαθά. Αυτό επιτυγχάνεται μέσα από μια σειρά δημόσιων συστημάτων (θεσμών, δημόσιων υπηρεσιών) με αποστολή την παροχή κοινωνικών υπηρεσιών στους πολίτες. Με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεται η καθολικότητα πρόσβασης στις σχετικές υπηρεσίες. Τι είναι αυτό, λοιπόν, που μας συγκροτεί ως κοινωνία αλληλεγγύης;

Σήμερα η αποπολιτικοποίηση, ως χαρακτηριστικό γνώρισμα της εποχής, παραπέμπει σε ένα κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο οι πολίτες δεν απασχολούνται ιδιαίτερα με τα χαρακτηριστικά και τον τρόπο λειτουργίας του πολιτικού συστήματος, αλλά κυρίως με τα παραγόμενα αποτελέσματα από τη λειτουργία του. Συνεπώς, πώς κατανοείται σήμερα η ενεργός συμμετοχή στα κοινά και τι προϋποθέτει;

Η αυτονομία του ατόμου – εργαζομένου κινδυνεύει από τα συνδικάτα. Κακή λειτουργία και «ύποπτη» καταστατική προέλευση συνιστούν επαρκή λόγο για τη συνεχή αμφισβήτηση του ρόλου της ύπαρξής τους.

Η αναθεώρηση του Συντάγματος αποτελεί μια σημαντική ευκαιρία για την άμεση συμμετοχή της κοινωνίας πολιτών, των κοινωνικών εταίρων και κάθε πολίτη στη διαβούλευση για τα μεγάλα θεσμικά προβλήματα της χώρας.

Τι χαρακτήρα έχει η εντολή αντιπροσώπευσης που δίνει ο πολίτης με την ψήφο του στον βουλευτή και πώς εκπληρώνεται; Για την απάντηση του ερωτήματος χρειάζεται να ληφθεί υπόψη ότι, σύμφωνα με το Σύνταγμα, οι βουλευτές αποφασίζουν κατά συνείδηση τι υπηρετεί καλύτερα το έθνος και έχουν απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και της ψήφου.

Όλα τα κρατικά όργανα έχουν την υποχρέωση τήρησης του Συντάγματος με τη Δικαιοσύνη να διασφαλίζει πρωτίστως την τήρησή του μέσω του ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων. Οι πολίτες ως εγγυητές της συνταγματικής νομιμότητας έχουν την υποχρέωση να σέβονται και να τηρούν το Σύνταγμα καθώς και να αντιστέκονται με κάθε μέσο στην περίπτωση βίαιης κατάλυσης της συνταγματικής τάξης.

Η αντίληψη ότι η πολιτική είναι υπόθεση ενός ημίκλειστου κλαμπ ειδικών και επαγγελματιών της πολιτικής έρχεται σε αντίθεση με τη σύγχρονη έννοια της «συμμετοχικής δημοκρατίας», οι θιασώτες της οποίας φιλοδοξούν να αναζωογονήσουν την ιδέα ότι οι πολίτες έχουν δικαίωμα και υποχρέωση στη συν-διαμόρφωση της συλλογικής ζωής.

Η δημοσιονομική κρίση των τελευταίων χρόνων γίνεται αφορμή εκ νέου ανάδειξης της αναγκαιότητας της Πολιτικής σε ένα πλαίσιο στο οποίο το ερώτημα «από ποιους, υπέρ ποιων και σε βάρος ποιων ασκείται η εξουσία» αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Ποιο είναι, όμως, το κοινωνικό χρέος του πολίτη;

Επειδή το πολίτευμά μας είναι αντιπροσωπευτικό, οι εκλογές για την ανάδειξη των βουλευτών αποτελούν τον κανόνα, ενώ τα δημοψηφίσματα την εξαίρεση. Παρόλα αυτά το Σύνταγμά μας προβλέπει δύο είδη δημοψηφισμάτων: το «κυβερνητικό» και το «κοινωνικό». Το αποτέλεσμά του είναι συμβουλευτικό ή δεσμευτικό;