Ευρωπαϊκή Ένωση

Δεδομένης της κλιματικής κρίσης που καθιστά ολοένα και πιο επιτακτική τη διασφάλιση εναλλακτικών και αξιόπιστων ενεργειακών πηγών, o Παναγιώτης Γαλάνης εξετάζει τις πολιτικές, τις πρωτοβουλίες και τις προκλήσεις που σχετίζονται με την ενεργειακή ασφάλεια και την περιβαλλοντική προστασία στην ΕΕ.

Ο Παναγιώτης Γαλάνης επεξηγεί τις τεχνικές, νομικές και οικονομικές προκλήσεις που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν, ώστε να μπορέσει το υδρογόνο να διαδραματίσει καίριο ρόλο στην ενεργειακή μετάβαση της ΕΕ.

Ο Παναγιώτης Γαλάνης αναλύει την έννοια της ενεργειακής αλληλεγγύης στην ΕΕ, σημειώνοντας ότι η στενή συνεργασία μεταξύ των κρατών-μελών είναι κρίσιμη για τη διασφάλιση της ενεργειακής ασφάλειας, τη μείωση των ανισοτήτων και την επίτευξη των κλιματικών στόχων της Ένωσης.

Ο Αντώνης Καραμπατζός και ο Κωνσταντίνος Σαραβάκος αναλύουν την Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη Δικαιοσύνη

Ο Νίκος Παπασπύρου σχολιάζει την ψήφο σταθερότητας με αφορμή την επανεκλογή της Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Ο Μίνως Μουζουράκης σχολιάζει το Κοινό Ευρωπαϊκό Σύστημα Ασύλου της ΕΕ, υπογραμμίζοντας τις δυσμενείς αλλαγές που επιφέρει.

Ο Αντώνης Μεταξάς εξετάζει τα φαινόμενα κρίσης και παθογένειας που αναδεικνύουν τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών.

Ο Χρήστος Παπαστυλιανός σχολιάζει τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.

Στον απόηχο των ευρωεκλογών, ο Χάρης Τσιλιώτης γράφει για το νομικό πλαίσιο και τη διαδικασία ανάδειξης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του/ης επικεφαλής της.

Η Φερενίκη Παναγοπούλου αναλύει τον, πρόσφατα εγκεκριμένο, Ευρωπαϊκό Κανονισμό για την Τεχνητή Νοημοσύνη [Artificial Intelligence Act (AI Act)].

Ο Αντώνης Μεταξάς αναλύει τις εξουσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τον ρόλο των θεσμικών της οργάνων και τις αρμοδιότητες των Ευρωβουλευτών, εν όψει των ευρωεκλογών της 9ης Ιουνίου.

Παρακολουθήστε ολόκληρη τη συζήτηση – στοχαστική αποτίμηση της προσωπικότητας και της πνευματικής κληρονομιάς του Καθηγητή και Μέλους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Δημήτρη Τσάτσου, με τίτλο Δημήτρης Τσάτσος: Ένα «υστερόγραφο» για μια δημοκρατική και ισχυρή «Ευρωπαϊκή Συμπολιτεία».

Παρακολουθήστε την εκδήλωση που διοργάνωσαν το Κέντρο Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου – Ίδρυμα Θεμιστοκλή & Δημήτρη Τσάτσου και το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, σε συνεργασία με το Syntagma Watch, τη Δευτέρα 19 Φεβρουαρίου 2024.

Με αφορμή την υιοθέτηση του νέου Ευρωπαϊκού Συμφώνου για τη Μετανάστευση και το Άσυλο, ο Ξενοφών Κοντιάδης και ο Λευτέρης Παπαγιαννάκης συζητούν για την ευρωπαϊκή πολιτική μετανάστευσης, τις λανθάνουσες πολιτικές αντιπαραθέσεις, τις νέες διαστάσεις που θέτει η κλιματική αλλαγή και τις επιπτώσεις του Συμφώνου για την Ελλάδα.

Η Έλενα Μάρκου σχολιάζει τις σημαντικές εξελίξεις στο πεδίο της μετανάστευσης και του ασύλου σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.

Ο Μίνως Μουζουράκης σχολιάζει το “Νέο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο”, στο οποίο συμφώνησαν το Συμβούλιο της ΕΕ και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Η Γεωργία Βασσάλου γράφει για τα σκάνδαλα οικονομικής διαφθοράς που ταλανίζουν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τον Ανεξάρτητο Φορέα Δεοντολογίας και τον αντίστοιχο Κώδικα.

Ο Άγγελος Στεργίου σχολιάζει την Έκθεση της Ομάδας υψηλής ειδίκευσης της ΕΕ για το μέλλον της κοινωνικής προστασίας και του κράτους πρόνοιας.

Η Φερενίκη Παναγοπούλου και ο Θεόδωρος Ρέντζιος αναλύουν τον ν. 4990/2022, με τον οποίο ενσωματώθηκε στην ελληνική έννομη τάξη η Οδηγία της ΕΕ για τους πληροφοριοδότες ή μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος.

Με αφορμή τα αποτελέσματα των ιταλικών βουλευτικών εκλογών, ο Χαράλαμπος Τσιλιώτης περιγράφει τη διαδικασία σχηματισμού Κυβέρνησης και τον ρόλο του Προέδρου της Δημοκρατίας. Παράλληλα αναλύει τις διαφορετικές προσεγγίσεις σχετικά με το αν και κατά πόσο μπορούν να παρεμβαίνουν οι ενωσιακοί θεσμοί στα εσωτερικά των κρατών μελών.

Με συντονίστρια την Αλκμήνη Φωτιάδου, οι Paul Blokker, Catarina Santos Botelho, Andreas Haratsch, Tomasz T. Koncewicz & Κωνσταντίνος Μποτόπουλος συζητούν για το δημοκρατικό κράτος δικαίου και τον λαϊκισμό στην Ευρώπη εν μέσω πολλαπλών κρίσεων.

Η Χριστίνα Βρεττού σχολιάζει την πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να εισάγει Πρόταση σχετικά με τις SLAPPs (“στρατηγικές αγωγές προς αποθάρρυνση της συμμετοχής του κοινού”), αλλά και τις συνέπειες πιθανής ενσωμάτωσής της στο ελληνικό δίκαιο.

Με συντονιστή τον τ. Πρόεδρο του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης & Ομότιμο Καθηγητή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Βασίλειο Σκουρή, οι Αχιλλέας Αιμιλιανίδης (Καθηγητής Νομικής & Κοσμήτορας, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας) Παναγιώτης Λιαργκόβας (Πρόεδρος και Επιστημονικός Διευθυντής ΚΕΠΕ) και Γιάννης Τασόπουλος (Καθηγητής Δημοσίου Δικαίου, Πανεπιστήμιο Αθηνών, Γραμματέας ΔΣ Ιδρύματος Θ. & Δ. Τσάτσου) μιλούν για τη σχέση της δημοσιονομικής διοίκησης με την ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση.

Η Εισαγωγή του Προέδρου του Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου – Ιδρύματος Θεμιστοκλή & Δημήτρη Τσάτσου, Ξενοφώντα Κοντιάδη και η Εναρκτήρια Ομιλία του Προέδρου της Βουλής, Κωνσταντίνου Τασούλα, στο Tsatsos Foundation Forum 2022.

Με αφορμή τη συμφωνία Ε.Ε. και Η.Π.Α. για τις διαβιβάσεις δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, η Φερενίκη Παναγοπούλου και η Σουζάνα Παπακωνσταντίνου ανατρέχουν σε παλαιότερες αποφάσεις, εξετάζοντας την αποτελεσματικότητα αλλά και τις προβληματικές τους.

Με αφορμή πρόσφατη απόφαση του ΕΔΔΑ, ο Κώστας Μποτόπουλος εξετάζει τις περιπτώσεις δικαστικών διαμαχών εν μέσω πολεμικής σύρραξης και τη σημασία τους.

Ο Κώστας Μποτόπουλος αναλύει το χρονικό της σύγκρουσης Πολωνίας – ευρωπαϊκών δικαστηρίων, με τη χώρα να φαίνεται πλέον εκτός ευρωπαϊκού κράτους δικαίου και να απειλείται με σοβαρές κυρώσεις.

Ο Γιάννης Τασόπουλος υπογραμμίζει τα συνταγματικά θεμέλια της συμμετοχής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, επισημαίνοντας παράλληλα ότι το Σύνταγμα δεν περιορίζεται απλώς στην εξουσιοδότηση του κοινού νομοθέτη και στην απλή παροχή δυνατότητας για τη συμμετοχή ή όχι στην Ο.Ν.Ε., η οποία τελεί στη διακριτική ευχέρεια της εκάστοτε κυβέρνησης και εξαρτάται από την ίδια, αλλά ανάγει τη συμμετοχή της χώρας στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης σε δεσμευτικό συνταγματικό σκοπό της Πολιτείας.

Ο Κωνσταντίνος Κουρούπης σχολιάζει την απόφαση της Αυστρίας για υποχρεωτικό εμβολιασμό όλων των ενηλίκων από την 1η Φεβρουαρίου.

Ο Κώστας Μποτόπουλος αναλύει την πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαίου Επόπτη Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (EDPS) σχετικά με τη συλλογή, επεξεργασία και διατήρηση προσωπικών δεδομένων από τη Europol.

Ο Χαράλαμπος Ανθόπουλος γράφει για τη νέα και πιο επικίνδυνη φάση των «συνταγματικών συγκρούσεων» μεταξύ ευρωπαϊκού και εθνικού δικαίου των κρατών-μελών.

Ο Ξενοφών Κοντιάδης σχολιάζει την επίδραση της συνταγματικής και δημοκρατικής οπισθοδρόμησης στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης, με αφορμή τις πρόσφατες εξελίξεις στη Ρουμανία.

Ο Κώστας Μποτόπουλος γράφει για τη νομική/θεσμική διάσταση της κρίσης στα σύνορα Πολωνίας – Λευκορωσίας, αλλά και την ενδεδειγμένη αντιμετώπιση μεταναστών και προσφύγων από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο Χρήστος Παπαστυλιανός σχολιάζει την απόφαση που έλαβε το Συνταγματικό Δικαστήριο της Πολωνίας στις 7 Οκτωβρίου, σύμφωνα με την οποία τμήματα του δικαίου της ΕΕ αντιτίθενται στο πολωνικό Σύνταγμα και τα δικαστικά όργανα της Ένωσης, με τη νομολογία τους, δεν μπορούν να υπερβαίνουν ή να συγκρούονται με το Σύνταγμα της χώρας.

Με αφορμή την απόφαση του πολωνικού Συνταγματικού Δικαστηρίου (07.10), ο Κώστας Μποτόπουλος υπενθυμίζει την έννοια της υπεροχής του ενωσιακού δικαίου και τη σημασία της για την πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μία δεκαετία μετά την υιοθέτηση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης από το Συμβούλιο της Ευρώπης, η Αναστασία Γκόνη-Καραμπότσου γράφει για την πρωτοβουλία ένταξης της βίας λόγω φύλου στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο και τη σημασία αυτής της κίνησης.

Στο 29ο Βίντεο-Μάθημα της ειδικής εκπαιδευτικής ενότητας Δεκάλεπτα Μαθήματα για το Σύνταγμα, ο Χαράλαμπος Τσιλιώτης περιγράφει το ζήτημα της προστασίας θεμελιωδών δικαιωμάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Στο 28ο Βίντεο-Μάθημα της ειδικής εκπαιδευτικής ενότητας Δεκάλεπτα Μαθήματα για το Σύνταγμα, ο Χρήστος Παπαστυλιανός αναλύει την έννοια της κυριαρχίας, περιγράφοντας την ιστορική της εξέλιξη, αλλά και τις σύγχρονες προκλήσεις.

Ο Κώστας Μποτόπουλος σχολιάζει την κρίσιμη απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να κινηθεί κατά της Γερμανίας, με στόχο να διερευνήσει εάν το γερμανικό Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο παραβίασε την ευρωπαϊκή νομοθεσία εκδίδοντας την απόφαση της 5ης Μαΐου 2020, με την οποία αμφισβήτησε τη νομιμότητα του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Στο 24ο Βίντεο-Μάθημα της ειδικής εκπαιδευτικής ενότητας Δεκάλεπτα Μαθήματα για το Σύνταγμα, ο Αντώνης Μεταξάς μιλά για τη σχέση του εθνικού Συντάγματος και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Περιγράφει τα χαρακτηριστικά της ενωσιακής έννομης τάξης, τον τρόπο που αυτή επηρεάζει τις έννομες τάξεις των κρατών-μελών, αλλά και τη σημασία της για τους/τις Ευρωπαίους/ες πολίτες.

Παρακολουθήστε τη βιβλιοπαρουσίαση με θέμα Το Brexit μεταξύ Συνταγματικού Δικαίου και Πολιτικής, που διοργάνωσαν οι Εκδόσεις Σάκκουλα και το Ίδρυμα Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου – Κέντρο Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου, την Τρίτη 02.02.2021, με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του Επίκουρου Καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Χαράλαμπου Τσιλιώτη, «Η αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση (BREXIT) υπό το πρίσμα του Ενωσιακού και Βρετανικού Συνταγματικού Δικαίου».

Με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του Χαράλαμπου Τσιλιώτη, «Η αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση (BREXIT) υπό το πρίσμα του Ενωσιακού και Βρετανικού Συνταγματικού Δικαίου», οι Εκδόσεις Σάκκουλα και το Ίδρυμα Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου – Κέντρο Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου διοργανώνουν, την Τρίτη 02.02.2021 και ώρα 18:00, διαδικτυακή συζήτηση – βιβλιοπαρουσίαση, με θέμα Το Brexit μεταξύ Συνταγματικού Δικαίου και Πολιτικής

Ο Χαράλαμπος Τσιλιώτης αναλύει τον συνταγματικό οδικό χάρτη της πρόσφατης, πλήρους και ουσιαστικής αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, υπό το πρίσμα του πρωτογενούς Ενωσιακού και Διεθνούς Δικαίου.

Το βιβλίο παρουσιάζει τις ιστορικές αιτίες και τη διαδρομή του Brexit κυρίως από το ιστορικό δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου 2016 μέχρι και την 1 Φεβρουαρίου 2020, ημερομηνία της επίσημης αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μέσα από την παρουσίαση των δραματικών γεγονότων της διαδικασίας αποχώρησης που πολλές φορές προσέλαβαν τη μορφή πολιτικού και ιστορικού θρίλερ, επικεντρώνεται και αναλύει τα συνταγματικά ζητήματα που ανέκυψαν τόσο σε επίπεδο ΕΕ όσο και σε επίπεδο Ηνωμένου Βασιλείου.

Το νέο ευρωπαϊκό σύμφωνο για τη μετανάστευση και το άσυλο τύποις περιλαμβάνει και τον όρο «μετανάστευση» καθώς όλες οι ρυθμίσεις του εκκινούν και καταλήγουν στο δίπολο: διεθνής προστασία ή επιστροφή, παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι τα όρια μεταξύ νόμιμης και παράνομης διαμονής είναι ασαφή, ενώ υπάρχουν χιλιάδες περιπτώσεις υπηκόων τρίτων χωρών , οι οποίοι δεν δύνανται να επιστραφούν για νομικούς ή πραγματικούς λόγους.

Η καταστροφή του κέντρου μεταναστών στη Μόρια έλαβε χώρα σε μία ιδιαίτερα σημαντική χρονική στιγμή, ενόψει της παρουσίασης του πολυαναμενόμενου νέου Συμφώνου για τη Μετανάστευση και το Άσυλο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το νέο Σύμφωνο παρουσιάζεται σήμερα, 23 Σεπτεμβρίου 2020, στο Ευρωκοινοβούλιο, νωρίτερα από την προβλεπόμενη ημερομηνία, και θα περιέχει τους βασικούς πυλώνες της ευρωπαϊκής πολιτικής για την υποδοχή, την ένταξη και την επιστροφή πολιτών τρίτων χωρών.

Πέραν των επιπτώσεων σ’ επίπεδο Διεθνούς Δικαίου, Διεθνούς Νομιμότητας και Διεθνούς Κοινότητας, ως προς την Ευρωπαϊκή Ένωση καθίσταται ακόμη περισσότερο προφανές ότι η εκ μέρους της Τουρκίας αυθαίρετη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε «τέμενος-τζαμί» δεν συνιστά, κατ’ ουδένα τρόπο, «εσωτερικό της ζήτημα», αλλά καταφανώς προκλητική συμπεριφορά που παραβιάζει προδήλως τόσο το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο όσο και βασικές αξίες αυτού τούτου του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού.

Ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κύριος Προκόπιος Παυλόπουλος, παρεμβαίνει στο δημόσιο διάλογο με ένα ακόμα κείμενο βαρύνουσας σημασίας. Σχετικά με την οριοθέτηση της Ευρωπαϊκής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης επισημαίνει, μεταξύ άλλων, ότι είναι θεσμικώς αυτονόητο ότι η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) των Κρατών-Μελών είναι και ΑΟΖ της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και υπ’ αυτό το πρίσμα τίθεται το νομικό -και, κατ’ επέκταση, πολιτικό- ζήτημα της δυνατότητας και της μορφής σύμπραξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην όλη διαδικασία οριοθέτησης της ΑΟΖ κάθε Κράτους-Μέλους κυρίως με τρίτα προς αυτήν Κράτη.

Το γενναίο πακέτο στήριξης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας περικλείει μεγαλύτερη δυναμική πέρα από την αυτονόητη οικονομική σημασία που έχει κυρίως για τις χώρες μέλη που επλήγησαν από τον κορωνοϊό. Μπορεί, μεταξύ άλλων, να σηματοδοτήσει το άνοιγμα της διαδικασίας για βαθύτερη ενοποίηση, για τη μετατροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε Πολιτική Ένωση.

Με τη συμμετοχή νομικών, ακαδημαϊκών, καθηγητών, δημοσιογράφων πραγματοποιήθηκε χθες το απόγευμα η διαδικτυακή εκδήλωση που διοργάνωσε το Ίδρυμα Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου-Κέντρο Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου με θέμα: «Ο κόσμος μετά τον Covid-19».

Στις 18.5.2020 ψηφίστηκε διάταξη στο Κοινοβούλιο της Ουγγαρίας, σύμφωνα με την οποία ορίζεται ως «φυσικό φύλο» εκείνο που «βασίζεται στη γέννηση και το γονιδίωμα» και κατ’ αποτέλεσμα δεν αναγνωρίζεται πλέον η ιδιότητα των «τρανσέξουαλ» σε άτομα που έχουν προβεί σε αλλαγή φύλου και απαγορεύεται η αναγραφή της ως άνω αλλαγής στα δημόσια μητρώα και σε επίσημα έγγραφα. Από νομική άποψη, η συγκεκριμένη τροποποίηση πάσχει πολλαπλά.

Η πανδημία επιδείνωσε τις ασυμμετρίες στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αποκάλυψε την έλλειψη αλληλεγγύης μπροστά σε έναν «εξωτερικό εχθρό», για τον οποίο ουδείς μπορούσε να προσάψει ευθύνη σε επιμέρους εθνικά κράτη, όπως συνέβη με τη δημοσιονομική κρίση πριν από μια δεκαετία.

Ποιες είναι οι συνέπειες του lockdown στην Ευρώπη; Υπάρχει ευρωπαϊκή αλληλεγγύη; Ποιο θα ήταν το όφελος από την έκδοση ομολόγου για τον κορωνοϊό; Ο Παναγιώτης Τσακλόγλου, Καθηγητής στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, προσεγγίζει κριτικά τις προκλήσεις και τις αντιστάσεις των ευρωπαϊκών θεσμών απέναντι στη νέα μορφή κρίσης που έχει δημιουργήσει η πανδημία του κορωνοϊού.

Ο Παναγιώτης Ιωακειμίδης, Ομότιμος Καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής και Ευρωπαϊκής Ενοποίησης στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών, αναλύει τις μέχρι τώρα αντιδράσεις και πρωτοβουλίες των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέναντι στην κρίση που δημιούργησε η πανδημία του κορωνοϊού.

Η υπέρβαση μιας κρίσης μας φορά όλους, την πολιτεία, την κοινωνία των πολιτών και η προσαρμοστικότητα και των δύο θεσμών θα αποτελέσει το εφαλτήριο για την επόμενη ημέρα, χωρίς διακρίσεις στο δικαίωμα για ενημέρωση όλων, με ταυτόχρονη ενδυνάμωση του ρόλου της πρόνοιας και της κοινωνικής αλληλεγγύης.

Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένεσης λειτουργεί όπως κάθε Δικαστήριο με βάση κανόνες δικαίου. Όλοι οι δικαστές δεσμεύονται από την απρόσωπη κανονιστική γλώσσα του ενωσιακού δικαίου. Αφ’ης ορισθούν, παύουν να εκπροσωπούν την χώρα που τους διόρισε. Υπηρετούν το δίκαιο της Ένωσης, και πριν απ’ όλα τις γενικές αρχές του. Μια βασική -ίσως η πιο θεμελιώδης αρχή- είναι η αρχή της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.

Οι οικονομικές συνέπειες της πανδημίας εκτιμάται ότι θα είναι πολύ χειρότερες από αυτές της οικονομικής κρίσης. Για να αντιμετωπισθούν η Ένωση θα πρέπει να αντιδράσει με όλα τα εργαλεία που διαθέτει και νέα που μπορεί να αποκτήσει σε μια βάση επίδειξης υψηλής αλληλεγγύης. Χωρίς την αλληλεγγύη η ΄Ένωση δεν μπορεί να νοηθεί ως σύστημα υπερεθνικής δόμησης και λογικής.

H άμεση αντίδραση στην απόφαση N.D. & N.T. που αφορά την πολιτική της Ισπανίας για τις μαζικές απελάσεις των παράτυπων μεταναστών χαρακτηρίστηκε «σοκ» – «χαστούκι στο πρόσωπο» του δικαίου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που «ακυρώνει τον λόγο ύπαρξης» της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΣΔΑ). Αυτή η ανάρτηση προτείνει μια διαφορετική ανάγνωση. Θα εστιάσει στο ότι η απόφαση χαρακτηρίζεται από μια σειρά από εγγενείς ασάφειες, που συνδυάζουν την τάση περιορισμού με στοιχεία δυναμικής ερμηνείας.

Η περιπέτεια του Brexit, όσον αφορά την διαδικασία αποχώρησης αναμένεται να τερματισθεί στις 31 Ιανουαρίου 2020, ούτως ώστε από 1 Φεβρουαρίου 2020 το Ηνωμένο Βασίλειο να αποτελεί πλέον οριστικά και αμετάκλητα τρίτο κράτος για την Ε.Ε. Ωστόσο, το δράμα του Brexit θα συνεχισθεί υπό άλλους όρους και μετά την 31 Ιανουαρίου 2020 και με περισσότερους παίκτες.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν συνηθίζει σε επίπεδο Ευρωπαϊκού Συμβουλίου τουλάχιστον να μπαίνει σε νομικές πτυχές ή αναλύσεις, πολύ λιγότερο να προχωρεί σε σχετικές απορριπτικές τοποθετήσεις. Τώρα το κάνει με την περίπτωση του μνημονίου Τουρκίας-Λιβύης.

Άπαντες αναγνωρίζουν, άλλοι εμφαντικά (Γαλλία, Αίγυπτος, Κύπρος, Ισραήλ, Ρωσία) και άλλοι πιο χλιαρά (ΗΠΑ, Ε.Ε.) ότι το επίμαχο Μνημόνιο αμοιβαίας Κατανόησης μεταξύ Τουρκίας και της επίσημα αναγνωρισμένης Κυβέρνησης της Λιβύης αντιβαίνει σε βασικούς κανόνες του Διεθνούς Δικαίου. Παρ’ όλα αυτά η Ε.Ε. είναι πολύ διστακτική να καταδικάσει την Τουρκία, τουλάχιστον έμπρακτα.

Για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση με Συμφωνία προβλέπονται πολλές αλληλοδιάδοχες πράξεις τόσο στο Η.Β. όσο και στην Ε.Ε. για να ισχύσει η τελική Συμφωνία. Βαδίζουμε προς παράταση της προθεσμίας αποχώρησης για μετά τις 31 Οκτωβρίου. Αλλά μέχρι πότε και γιατί; Σε τι θα φανεί χρήσιμη μία παράταση, πέραν της αποφυγής του no deal Brexit που τελικά δείχνει να μη θέλει καμία πλευρά, αναλογιζόμενοι όλοι τις φοβερές συνέπειες που μπορεί να έχει ένα τέτοιο ενδεχόμενο για όλους και κυρίως για το Η.Β.;

Η ομόφωνη απόφαση των έντεκα δικαστών του Ανωτάτου Δικαστηρίου δεν αφορά μόνο στις ειδικές περιστάσεις του Brexit, αλλά καταλαμβάνει τον πυρήνα της αρχής της διάκρισης των εξουσιών – τόσο του Κοινοβουλίου και της εκτελεστικής εξουσίας όσο και μεταξύ των δυο αυτών πολιτικών οργάνων και του Δικαστηρίου. Το Δικαστήριο κρίνει ορθά πως η αναστολή του Κοινοβουλίου δεν μπορεί να αφεθεί στην εκτελεστική εξουσία και τον πολιτικό έλεγχο των πράξεων της.

Στην προσεχή σύνοδο κορυφής η χώρα μας αναμένεται να αναδείξει στην ευρωπαϊκή της διάσταση την προσφυγική/μεταναστευτική πρόκληση που αντιμετωπίζουν τα κράτη στην πρώτη γραμμή της ανατολικής Μεσογείου, προκειμένου να ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα από την Ε.Ε. στο πλαίσιο της κοινοτικής αλληλεγγύης. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να ζητήσει η Ελλάδα αναθεώρηση της κοινής δήλωσης Ευρώπης – Τουρκίας, εφόσον αυτή κριθεί ότι δεν είναι επαρκής. Μπορεί κάτι τέτοιο να επιτευχθεί νομικά και πολιτικά και εάν ναι υπό ποιες προϋποθέσεις;

Με την θέσπιση των νέων διατάξεων του νομοσχεδίου θα είναι η πρώτη φορά που οι αστυνομικές αρχές θα κληθούν να εφαρμόσουν ειδικούς κανόνες για την προστασία προσωπικών δεδομένων κατά την ενάσκηση των αρμοδιοτήτων τους.

Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών – μέσα από την πένα του μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου και Συμβούλου Παναγιώτη Περάκη – συμμετέχει ενεργά στη δημόσια διαβούλευση, κάνοντας τη δική του επιστημονική παρέμβαση πάνω στο καίριο αυτό ζήτημα μέσα από τη διατύπωση μιας σειράς ενστάσεων και προτάσεων.

Σε μία κρισιμότατη καμπή της Ένωσης που η διάλυση της έχει ακριβώς τις ίδιες πιθανότητες με την ολιστική ομοσπονδιακού της τύπου μετεξέλιξη, η Ελλάδα είναι αναγκαίο να δώσει το παρόν και μάχες για μία αποτελεσματική κοινωνική και δημοκρατική διακυβερνησιμότητα.

Oι ευρωπαϊκές κοινωνίες είναι περισσότερο παρά ποτέ διασπασμένες ως προς τις επιλογές των ηγετών τους και στις επερχόμενες ευρωεκλογές θα επιβεβαιωθεί η άνοδος του Eυρωσκεπτικισμού. Η οικοδόμηση της ολοκληρωμένης ευρωπαϊκής οικονομικής διακυβέρνησης αποτελεί αναγκαία συνθήκη για την επιβίωση της νομισματικής ένωσης.

Το δημοψήφισμα σε μία αντιπροσωπευτική κοινοβουλευτική δημοκρατία πρέπει να είναι συμβουλευτικό, εκτός και εάν ρητή συνταγματική διάταξη επιβάλλει το αντίθετο, πράγμα όμως που αντενδείκνυται. Στο πλαίσιο του συμβουλευτικού αυτού χαρακτήρα επιτρέπεται η επανεξέταση μιας απόφασης, η οποία παρόλη την καλή θέληση και προσπάθεια της πολιτικά υπεύθυνης κυβέρνησης αποδεικνύεται ότι στην πράξη καρκινοβατεί.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση αφήνει στα κράτη μέλη την ευχέρεια να αποφασίσουν αν οι εκλογές για την ανάδειξη των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι υποχρεωτικές ή όχι, με τον όρο όμως ό,τι ισχύει για τους δικούς τους πολίτες, να ισχύει και για τους λεγόμενους ενωσιακούς πολίτες.

Η ευρωπαϊκή ενοποίηση και η πρόοδός της αποτελεί για πολλούς λόγους υπαρξιακή ανάγκη για τις μικρότερες χώρες της Ευρώπης και ιδίως για την Ελλάδα, η οποία βρίσκεται επιπλέον σε μια κρίσιμη και ασταθή γεωγραφική περιοχή δίπλα στα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης.