Κράτος Δικαίου

Ο Παναγιώτης Σκουρής παρουσιάζει τις πρόσφατες, σημαντικές αλλαγές που σχετίζονται με το δικαίωμα πρόσβασης στα έγγραφα και αναλύει πως αυτές ενισχύουν την αρχή της διαφάνειας της δράσης της διοίκησης και του κράτους δικαίου.

Ο Κώστας Χρυσόγονος σχολιάζει το πρόσφατο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου για την κατάσταση του κράτους δικαίου και της ελευθερίας του Τύπου στην Ελλάδα.

Με συντονίστρια την Αλκμήνη Φωτιάδου, οι Paul Blokker, Catarina Santos Botelho, Andreas Haratsch, Tomasz T. Koncewicz & Κωνσταντίνος Μποτόπουλος συζητούν για το δημοκρατικό κράτος δικαίου και τον λαϊκισμό στην Ευρώπη εν μέσω πολλαπλών κρίσεων.

Στο 38ο Βίντεο-Μάθημα της ειδικής εκπαιδευτικής ενότητας Δεκάλεπτα Μαθήματα για το Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ, ο Κώστας Στρατηλάτης αναλύει τη δεύτερη παράγραφο του άρθρου 5 του Συντάγματος, το δικαίωμα στη ζωή. Ποιο το εύρος της κανονιστικής έννοιας της ζωής και ποια η σχέση της με την τεχνητή διακοπή της κύησης; Αντίστοιχα, τι ορίζουμε ως θάνατο και ποια η νομολογία του ΕΔΔΑ σχετικά με τον τερματισμό της ζωής; Ποιες οι υποχρεώσεις που απορρέουν από το δικαίωμα στη ζωή για το κράτος και τα όργανα αυτού; Πώς μπορεί να συνδέονται οι θάνατοι λόγω Covid-19 με το εν λόγω άρθρο του Συντάγματος;

Ο Ξενοφών Κοντιάδης υπογραμμίζει τη σημασία της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την εγγύηση ενός δημοκρατικού κράτους δικαίου.

Τι ισχύει σε θεσμικό επίπεδο για την Εκκλησία, όσο διαρκούν τα περιοριστικά μέτρα για την πανδημία; Με αφορμή τον εορτασμό των Θεοφανείων, ο Συνταγματολόγος- Δικηγόρος Κωνσταντίνος Μποτόπουλος απαντά με σαφήνεια.

Με αφορμή την προσέλευση πιστών στους θρησκευτικούς ναούς την ημέρα των Θεοφανείων, ο Δικηγόρος Αθηνών Ιωάννης Κουτσούκος σχολιάζει τη σχέση Ελληνικής Πολιτείας – Εκκλησίας, αλλά και τα παράδοξα που συχνά γεννώνται.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ο Βασίλης Σωτηρόπουλος (Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω) γράφει για την πρόοδο που έχει συντελεστεί στο πεδίο, αλλά και τις νέες προκλήσεις που έθεσε η πανδημία. * Το κείμενο αυτό αναρτήθηκε στις 10/12 χωρίς την τελευταία παράγραφο. Η παράλειψη της παραγράφου οφειλόταν αποκλειστικά σε τεχνικό πρόβλημα ασυμβατότητας του αρχείου, που αποθηκεύθηκε στον υπολογιστή του syntagmawatch. Πληροφορηθήκαμε ότι έλειπε η παράγραφος μέσω δημόσιας ανάρτησης του συγγραφέα στο Facebook, που έγινε το βράδυ της 12/12. Διερευνήθηκε το πρόβλημα και, αφού κατέστη δυνατό να ανοίξει το αρχείο, αναρτήθηκε η πλήρης εκδοχή του κειμένου στις 13/12.

Θεωρητικά, στο ποινικό δίκαιο, «μιλούν τα στοιχεία»-εξυπονοείται «γυμνά», χωρίς ανάγκη ερμηνείας. Να όμως που, σε μια από τις πιο σημαντικές δίκες της νεότερης ελληνικής ιστορίας, τους κόμπους που έκριναν την υπόθεση, και την τιμή της δημοκρατίας, τους έλυσε η ερμηνεία.

Στην υπόθεση της Χρυσής Αυγής η Δικαιοσύνη υπερασπίστηκε τη δημοκρατία, αποδεικνύοντας ότι δεν χρειαζόταν να προβλέπεται στο Σύνταγμα η δυνατότητα απαγόρευσης πολιτικού κόμματος για να αντιμετωπιστεί η νεοναζιστική βία της Χρυσής Αυγής, ως στοιχείο εγγενές της ιδεολογίας και της πολιτικής της δράσης. Ωστόσο, αναδείχθηκαν ταυτόχρονα ορισμένα θεσμικά κενά που οφείλει να καλύψει άμεσα ο νομοθέτης ώστε να ισχυροποιηθούν οι άμυνες απέναντι στην Ακροδεξιά.

Η εμπιστοσύνη στο κράτος δικαίου είναι αυτή που μπορεί να απαλείψει σταδιακά την κτηνωδία και την καταπάτηση θεμελιωδών δικαιωμάτων σε όποιο πεδίο της κοινωνικής ζωής αυτή τυχόν εμφανίζεται. Εναπόκειται στον πολίτη να τολμήσει να εναντιωθεί στην όποια στρεβλή «παράδοση» εξαντικειμένισης του ζώου και κακοποίησής του, σπάζοντας τη συλλογική σιωπή που συνιστά αφεαυτής συνέργεια και να καταγγείλει τις πράξεις βίας. Η νομοθεσία δίνει τα όπλα στον αγώνα κατά των αποτρόπαιων εγκλημάτων εις βάρος των ανυπεράσπιστων ζώων · απομένει σε όλους εμάς να τα χρησιμοποιήσουμε.

Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με βεβαιότητα ποια θα είναι η ετυμηγορία του δικαστηρίου στις 7 Οκτωβρίου 2020. Η δημοκρατία είναι ένα πολίτευμα ανεκτικό απέναντι στους εχθρούς του, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι στερείται τη δυνατότητα και την υποχρέωση να προστατεύεται απέναντί τους. Η καταδίκη της Χρυσής Αυγής θα έχει τεράστια νομική και συμβολική σημασία για το δημοκρατικό κράτος δικαίου στη χώρα μας.

Το Syntagma Watch τιμώντας τη μνήμη του αείμνηστου Δημήτρη Θ. Τσάτσου δημιουργεί στην ενότητα «Το Σύνταγμά μου» μια ειδική υποενότητα με τίτλο «Επιλογές από Δημήτρη Θ. Τσάτσο» με ενδεικτικά αποσπάσματα από το πάντα επίκαιρο έργο του, τα οποία εξηγούν, αποσαφηνίζουν και επανεξετάζουν βασικές έννοιες του Συνταγματικού δικαίου. Τα κείμενα αυτά προφέρουν βασικές γνώσεις και έναυσμα για περαιτέρω σκέψη, καθώς η διδακτική λειτουργία συνυπάρχει με την κριτική ανάλυση.

Σαν σήμερα, πριν ακριβώς ένα χρόνο, βγήκε στον διαδικτυακό αέρα το παρατηρητήριο θεσμικών και συνταγματικών εξελίξεων SyntagmaWatch.gr. Μια ιδέα ξεχωριστή, για την ακρίβεια μια σύμπραξη του Ιδρύματος Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου και του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ), με ξεκάθαρη αποστολή να φέρει τους πολίτες, και ιδίως τους νέους, πιο κοντά στη δημοκρατία και τους θεσμούς.

Ο νόμος που ψηφίστηκε από το Ουγγρικό Κοινοβούλιο στις 30 Μαρτίου 2020 με αυξημένη πλειοψηφία 2/3 για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού έχει επικριθεί από όλους τους σχολιαστές ως αντιδημοκρατική και αυταρχική στροφή, αν όχι ως αρχή επιβολής μιας ιδιότυπης «δικτατορίας» εν μέσω της υγειονομικής κρίσης. Θέτει σοβαρότατα ζητήματα σε σχέση με τη δημοκρατία, την αρχή του κράτους δικαίου και τη διάκριση των εξουσιών.

Η ανθεκτικότητα των συνταγματικών δικαιωμάτων αποτελεί πυρήνα της ανθεκτικότητας του Συντάγματος, της δυνατότητάς του να υποδέχεται απρόβλεπτες κρίσεις συνεχίζοντας να επιτελεί τις βασικές του λειτουργίες. Ίσως η κρίση της πανδημίας φανερώσει τη σύνδεση ανάμεσα στην ανθεκτικότητα των πολιτών και της κοινωνίας με την ανθεκτικότητα του Συντάγματος.

Το Κράτος που «απαλλάσσει» τον πολίτη από όλους τους λόγους που μπορεί να σκεφτεί για να αμφισβητήσει την ορθότητα του νόμου, πράττει άριστα, όταν δε κηρύσσει, έστω άτυπα, την κατάσταση ανάγκης, αυτή παύει να είναι ατομική, άναρχη και «φυσική», γίνεται πολιτική, κοινωνική και, στο μέτρο του δυνατού, εξομαλύνεται.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι ο αρχηγός του κράτους και ο εκπρόσωπος της Ελλάδας απέναντι σε άλλα κράτη. Οι συνταγματικές αρμοδιότητές του είναι στην πραγματικότητα περιορισμένες, ωστόσο επιτελεί έναν θεμελιώδη ενοποιητικό ρόλο εντός της πολιτείας.

Η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, που ψηφίστηκε από τη Γαλλική Συντακτική Συνέλευση στις 26 Αυγούστου του 1789, κατοχύρωνε ρητά για την νεοδιαμορφωθείσα τότε αστική τάξη ορισμένα θεμελιώδη δικαιώματα που ως τότε είχαν καταπατηθεί βίαια από την εξουσία του απολυταρχικού μοναρχικού καθεστώτος. Η Διακήρυξη μαζί με το πρώτο βραχύβιο Σύνταγμα της Γαλλίας το 1791 αναμόρφωσαν και προώθησαν με επαναστατικό τρόπο τις κανονιστικές απαιτήσεις της έννομης τάξης εντός ενός αξιακού κράτους δικαίου.

Η Ενωμένη Ευρώπη έχει γίνει ασπίδα προστασίας του Κράτους Δικαίου και επομένως και της Δημοκρατίας στα επιμέρους κράτη μέλη. Ασπίδα προστασίας που δεν υπήρχε στο παρελθόν.

Το φαινόμενο της παρείσφρησης διατάξεων άσχετων προς το κύριο αντικείμενο νομοσχεδίων δεν είναι νέο, παρότι το Σύνταγμα ρητά την απαγορεύει. Η σημερινή Κυβέρνηση προωθεί με διαδικασίες επείγοντος χαρακτήρα τη συζήτηση και ψήφιση νομοσχεδίων, στα οποία μάλιστα θα περιλαμβάνεται σειρά τροπολογιών με πελατειακά και ψηφοθηρικά χαρακτηριστικά.