Αυτόματη αναγνώριση προσώπου στους δημόσιους χώρους: Μεταξύ πραγματικότητας και δυστοπίας
Η Σταυρούλα Γεωργίου εξηγεί γιατί η αυτόματη αναγνώριση προσώπου σε δημόσιους χώρους προσβάλλει τόσο το δικαίωμα στην ιδιωτικότητα όσο και τη λειτουργία της δημοκρατίας, με αφορμή την κοινή γνωμοδότηση ρυθμιστικών οργάνων της ΕΕ.
Copy and paste this URL into your WordPress site to embed
Copy and paste this code into your site to embed