Ένα ύποπτο κενό στο κράτος δικαίου

Συμβάλλοντας στη συζήτηση για τον ν. 4760/2020 περί μεταγωγής κρατουμένων, που έχει αναζωπυρωθεί τις τελευταίες ημέρες, οι Ανδρέας Τάκης και Θωμάς Ψήμμας αναδεικνύουν το νομικό κενό που προκύπτει και αναζητούν τη βέλτιστη μεθοδολογική επίλυσή του.

Όριο στις σελίδες των δικογράφων που κατατίθενται στο ΣτΕ προβλέπει σχέδιο νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης

Ο Χάρης Κονδύλης σχολιάζει το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης, το οποίο θέτει περιορισμούς στην έκταση των δικογράφων και τις αγορεύσεις συνηγόρων στο ΣτΕ.

Η πολυϊδιοκτησία στο ποδόσφαιρο: Ένα ανοιχτό θεσμικό ζήτημα

Με αφορμή την πρόσφατη απόφαση της Επιτροπής Εφέσεων της ΕΠΟ για την υπόθεση πολυϊδιοκτησίας στο ποδόσφαιρο, ο Ξενοφών Κοντιάδης γράφει για τα ανοιχτά θεσμικά ζητήματα, αλλά και τις αναγκαίες νομοθετικές παρεμβάσεις.

Live webcast: Το ελληνικό #MeToo: Ποινικές, εργασιακές και κοινωνικές διαστάσεις

Παρακολουθήστε όλη την εκδήλωση, με θέμα “Το ελληνικό #MeToo: Ποινικές, εργασιακές και κοινωνικές διαστάσεις”, που συνδιοργανώσαμε με το Ίδρυμα Τσάτσου – Κέντρο Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου, την Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου.

Το ελληνικό #MeToo: Ποινικές, εργασιακές και κοινωνικές διαστάσεις (live webcast)

Απόψε, Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2021 και ώρα 18:30-20:00, το Ίδρυμα Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου – Κέντρο Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου και το Syntagma Watch διοργανώνουν διαδικτυακή εκδήλωση, με θέμα «Το ελληνικό #MeToo: Ποινικές, εργασιακές και κοινωνικές διαστάσεις».

Πανεπιστημιακή αστυνομία και συνταγματική αλλαγή

Πώς μπορεί ένα συνταγματικό επιχείρημα να σταματήσει να θεωρείται αδιανόητο;
Η Αλκμήνη Φωτιάδου καταγράφει ορισμένες σκέψεις για μια θεωρία του Jack Balkin, την άτυπη συνταγματική μεταβολή και τη συζήτηση για την πανεπιστημιακή αστυνομία.

«Για το καλό τους»: Η πρακτική της υποχρεωτικής σίτισης απεργών πείνας. Μια προσέγγιση με αφορμή την απεργία πείνας του Δ. Κουφοντίνα

Με αφορμή την επίκαιρη περίπτωση του φυλακισμένου απεργού πείνας, Δ. Κουφοντίνα και του ενδεχόμενου αναγκαστικής σίτισής του, ο Ανδρέας Ματθαίου προτείνει μία ερμηνευτική προσέγγιση σχετικά με την αμφιλεγόμενη αυτή πρακτική.

Η πολιτική ευθύνη στον καθρέπτη του #MeToo

Η αποπομπή συνεργάτη ή προσώπου τοποθετημένου σε θέση πολιτικής επιλογής, δεν συνιστά για τον Υπουργό παραβίαση του τεκμηρίου της αθωότητας, αλλά υποχρέωση που πηγάζει από τη δική του πολιτική ευθύνη να προστατεύσει τους θεσμούς. Σημασία έχει σήμερα το σπάσιμο της σιωπής και η προστασία των θυμάτων. Αυτό είναι πολιτική ευθύνη όλων.

Πολιτική ευθύνη και πολιτικός πολιτισμός: Η παραίτηση των Υπουργών

Με αφορμή τις πρόσφατες εξελίξεις σχετικά με τον τ. Καλλιτεχνικό Διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, ο Γιάννης Τασόπουλος γράφει για την πολιτική ευθύνη της Κυβέρνησης και την αντικειμενική πολιτική ευθύνη των Υπουργών. Εξετάζει το ζήτημα της δημόσιας λογοδοσίας του/ης εκάστοτε Υπουργού, αλλά και τον κίνδυνο που ενέχουν οι προσωπικές αναφορές τόσο από την άποψη της διάκρισης των εξουσιών, όσο και από αυτή της κοινωνικής ηθικής του κράτους δικαίου και της ενδεχόμενης παραβίασης των δικαιωμάτων του κατηγορουμένου.

Τι σημαίνει η έννοια της πολιτικής ευθύνης Υπουργού;

Πώς ορίζεται η πολιτική ευθύνη Υπουργού; Ποιοι παράγοντες πρέπει να συντρέχουν, ώστε να θεωρηθεί ότι ο/η Υπουργός φέρει τη λεγόμενη πολιτική ευθύνη;