Με αφορμή τις πρόσφατες εκλογές στη Γερμανία, η Ειρήνη Περπερίδου γράφει για τη συνταγματική, ιστορική και πολιτική δυναμική της ανόδου της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη
Η Ειρήνη Περπερίδου γράφει για τα μέτρα διευκόλυνσης της πρόσβασης των θυμάτων έμφυλης βίας στη δικαιοσύνη, με βάση την Οδηγία (ΕΕ) 2024/1385
Η Ειρήνη Περπερίδου γράφει για την Εκλογική Αποχή και την Πολιτική Κουλτούρα
Επηρεάζει η πρόσφατη καταδίκη του Trump την εκλεξιμότητά του; Ποια η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ; Ο Αντώνης Κοντογιάννης γράφει για την ιστορική καταδίκη και την επόμενη μέρα, όσο πλησιάζουμε στις αμερικανικές εκλογές.
Με αφορμή τον πρόσφατο θάνατο πολίτη στη Χαλκίδα, ο Ανδρέας-Ζαχαρίας Σαριδάκης γράφει για την ευθύνη Δημοσίου που προκύπτει.
Η Ειρήνη Περπερίδου γράφει για την Οδηγία 2022/0117 (COD) της ΕΕ, για την προστασία προσώπων ή φορέων από αγωγές SLAPP.
Ο Γεώργιος Φιλτσόγλου γράφει για τις ευθύνες της ΕΛΑΣ σχετικά με τα γεγονότα που οδήγησαν στη δολοφονία του 29χρονου φιλάθλου της ΑΕΚ την 7η Αυγούστου 2023.
Η Ειρήνη Περπερίδου προχωρά σε μία αναδρομή της κατάκτησης του δικαιώματος εκλέγειν και εκλέγεσθαι για τις γυναίκες.
Ο Φίλιππος Καπόγιαννης γράφει για το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής, τις κυβερνήσεις συνεργασίας, αλλά και τις συνταγματικές επιταγές.
Με αφορμή τις διαδηλώσεις σε πόλεις της Γαλλίας, ο Φίλιππος Καπόγιαννης γράφει για την ιστορία και την εφαρμογή του αμφιλεγόμενου άρθρου 49 §3 του γαλλικού Συντάγματος.
Η Ειρήνη Περπερίδου σχολιάζει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στην υπόθεση Safi and Others v. Greece.
Με αφορμή τη συζήτηση για αναδιαμόρφωση του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου, η Ειρήνη Περπερίδου γράφει για την έμφυλη και ενδοοικογενειακή βία, αλλά και τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της θανατικής ποινής, ο Γεώργιος Κ. Μακαγιός γράφει για την ιστορία και τη διαδικασία κατάργησης της θανατικής ποινής στην Ελλάδα.
Ο Δημήτρης Βουκελάτος σχολιάζει την πρόσφατη απόφαση ΣτΕ για την απαγόρευση των συναθροίσεων τον Νοέμβριο του 2020.
Ο Άγγελος-Μάριος Τσιρώνης εξετάζει περιπτώσεις χωρών, όπου κρίθηκε η υπεροχή ή μη του ενωσιακού δικαίου έναντι του εθνικού Συντάγματος.
Με αφορμή την επέτειο αποκατάστασης της Δημοκρατίας, στις 24 Ιουλίου, ο Γεώργιος Κριαράς περιγράφει τη διαδρομή από την πτώση της δικτατορίας στο Σύνταγμα του 1975.
Με αφορμή τις πρόσφατες προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, ο Ανδρέας-Ζαχαρίας Σαριδάκης γράφει για τη σχέση των πολιτικών κομμάτων με την ουσία, την ποιότητα και τη λειτουργία της δημοκρατίας.
Ο Νικόλας Γαλδαδάς εξετάζει την αναπτυσσόμενη τεχνολογία των αυτόνομων οχημάτων και τις προκλήσεις που αυτή θέτει σε επίπεδο προσωπικών δεδομένων.
Ο Νικόλαος Νικολάου γράφει για την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Πολωνίας και τη σημασία της για την πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Χριστιάννα Λιούντρη γράφει για τη σημασία υπεράσπισης του κράτους δικαίου από κάθε δημοκρατικό πολίτη, με αφορμή τον θάνατο του Ζακ Κωστόπουλου/Zackie Oh.
Ο Κωνσταντίνος Κουρμπέτης επιχειρεί να απαντήσει στο ερώτημα: Η ψήφος (πρέπει να) αποτελεί δικαίωμα ή υποχρέωση των πολιτών;
Ο Κυριάκος Αλέξιος Εφραίμ Γατουρτζίδης γράφει για την ελευθερία του Τύπου και της έκφρασης, ως συστατικά στοιχεία της δημοκρατίας.
Ο προπτυχιακός φοιτητής Νομικής ΑΠΘ, Ελευθέριος Νταβερνιάρης, σχολιάζει τα επίμαχα σημεία του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Η Ειρήνη Περπερίδου γράφει για την κρίση των δημοκρατικών θεσμών, αλλά και τη δυνατότητα των πολιτών να δώσουν νέα πνοή στη Δημοκρατία με την ενεργή συμμετοχή τους – όπως αυτή κατοχυρώνεται και συνταγματικά.
Με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα στο Καπιτώλιο, η Ειρήνη Περπερίδου αναζητά τις αιτίες κρίσης της αμερικανικής δημοκρατίας κατά την περίοδο διακυβέρνησης του Ντόναλντ Τραμπ.
Το ζήτημα της συνταγματικότητας ή μη της απαγόρευσης των συναθροίσεων εκ μέρους της κυβέρνησης έφερε στο προσκήνιο ένα σοβαρότατο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η νομική κοινότητα (δικαστές, δικηγόροι, καθηγητές) τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια που αφορά στον τρόπο που παρεμβαίνει στο δημόσιο διάλογο και στο πώς η επιχειρηματολογία της -ανεξαρτήτως της πλευράς που υποστηρίζει- γίνεται αντιληπτή από τους μη έχοντες νομική κατάρτιση.
Η θρησκευτική ελευθερία, η οποία δεν περιορίζεται αποκλειστικά στην επιλογή του θρησκευτικού δόγματος αλλά συνδέεται περισσότερο με την ελευθερία του ατόμου να στοχάζεται πάνω στο νόημα της ύπαρξης του ίδιου και ευρύτερα του κόσμου, και το απαραβίαστο αυτής, αναδεικνύεται σε ακρογωνιαίο λίθο επίτευξης του modus vivendi του ατόμου.
Το Σύνταγμα εγκαθιδρύει ένα πρωθυπουργοκεντρικό σύστημα διακυβέρνησης, απονέμοντας εκτεταμένες αρμοδιότητες στο όργανο της εκτελεστικής εξουσίας που φέρει την ευρύτερη και αμεσότερη δημοκρατική νομιμοποίηση. Η συγκρότηση της Προεδρίας της Κυβέρνησης δε μεταβάλλει την εκ του Συντάγματος κατανομή της ισχύος εντός του κυβερνητικού οργάνου, αλλά της προσδίδει ουσιαστικό περιεχόμενο.
Στο πλαίσιο της προεδρευόμενης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι ρυθμιστής του πολιτεύματος και δεν εμπλέκεται στη διαμόρφωση και υλοποίηση της κρατικής πολιτικής, η οποία ανατίθεται στην αναδεικνυόμενη από τη Βουλή και ελεγχόμενη από αυτή υπεύθυνη Κυβέρνηση. Ο ΠτΔ οφείλει, κατά την έκδοση πράξεων για τις οποίες απαιτείται σύμπραξη του, να απέχει από τον έλεγχο του περιεχομένου και της ουσιαστικής νομιμότητας των κυβερνητικών αποφάσεων.
Είναι γεγονός ότι ήδη πριν την κρίση, αλλά κυρίως μετά από το ξέσπασμά της, οι Έλληνες έχουμε χάσει την εμπιστοσύνη μας στους θεσμούς και στους νόμους, ίσως και στη Δημοκρατία. Η λύση δεν είναι η εγκατάλειψη του νόμου, η παραβίασή του. Η λύση είναι πρώτα σε ατομικό επίπεδο και στη συνέχεια σε συλλογικό, ανά ομάδες, να ξανα-ανακαλύψουμε τις αρχές που συγκροτούν την κοινωνία μας, να επανιδρύσουμε τη Δημοκρατία μας.
